Two Distant Strangers 2020

Oscar ödüllü kısa film "Two Distant Strangers" aslında beklenildiği kadar etkileyici bir yapım değil. İzlemedim ama sanırım rakipleri de pek güçlü değildi ya da film, ırkçılık teması nedeniyle ödülü kazandı. Bu duruma tamamen olumlu bakıyorum. Politik doğruculuk eleştirileri yapılacaksa da yapılsın, umursamam. Sanatın ve sanatçının mesaj verme zorunluluğu yoktur, olmamalıdır da. Ancak sanat, kitleleri etkileme gücünü olumlu yönde kullanmak için de vardır. Oscar’ın prestiji, film seçimlerinden ve lobisinden değil, geniş kitleleri kendine çekebilmesinden kaynaklanıyor.
Film, Groundhog Day formülünü temel alıyor. Yani, aynı günü sürekli yaşayan bir karakterimiz var. Bu seferki tema, genç bir siyahi ile bir polis arasında geçen olaylar. Hip hop sanatçısı Joey Badass’ın canlandırdığı Carter James, ne yaparsa yapsın, Merk adındaki polis tarafından suçlanıyor ve öldürülüyor. Merk karakterini oynayan Andrew Howard, siyahilere karşı olan nefretini gözlerinden okunacak şekilde başarılı bir şekilde yansıtıyor.
Film, tam da "konuşarak her şeyi çözeriz" klişesine doğru ilerlerken, bir sürpriz yaparak ırkçılığın tekrarlayan ve konuşarak çözülemeyecek bir sorun olduğunu vurguluyor.
Ancak, filmin sonunda yer alan "ben ondan akıllı ve hızlıyım, bir şekilde onu yenerim" tarzındaki umut dolu diyalog gözüme battı. Bu diyalogdan önce film bitseydi, çok daha tatmin edici olurdu. Irkçılığa karşı tüm öfke ve motivasyonumu sağlamışken, bu ucuz motivasyon konuşmasıyla film, klişe bir "güçlü kadınlar, hepimiz bir araya gelelim" mesajına dönüşüyor ve zayıf bir noktada kalıyor.

amerikada ırkçılık var evet ama bu siyahilerin suça meyil konusunda azımsanmıyacak değerde olduğu gerçeğini değiştirmiyor sadece bu filme bakarak fikirde bulunmayın olayı birden fazla taraftan dinleyin

Güzel bir ırkçılık karşıtı kısa filmdi.
Film.hakkında hiçbir fikrim.yoktu. Konudaki zaman döngüsünü görünce izlemeye karar verdim ama asıl mevzu bu değil.
Mutlaka şans verin. Bu elemanın yaşadıklarını ülkemde 46 yıldır yaşıyorum, babam 78 yıldır yaşıyor, dedem 60 yıl yaşadı...

Amerika'daki ırkçılık olaylarının üzerine dikkat çekmek için yapılmış 30 dakikalık belgesel tadında bir filmdi. Özellikle filmin sonunda gerçek hayatta yaşanan insanların anısına yapılmış ve isimleri görünce duygulanmamak mümkün değildi. En iyi kısa film oscar ödülünün sahibi oldu. Gün içinde sıkışıp kalan siyahi vatandaşın bir polisten haksız yere gördüğü davranışı düzeltmek için elinden geleni yapması ama yine sonuç....
ben beğendim vaktinizi çok güzel değerlendirebileceğiniz bir film.

Bu kadar kısa sürede, bu kadar basit bir hikaye ile toplumsal bir sorun ancak bu kadar güzel ve çarpıcı bir şekilde anlatılabilirdi. Oscar ödüllü bu yapımın senaristi ve yönetmenlerinden bir olan Travon Freeye kocaman bir alkış...

Renge karşı yapılan ırkçılığı ve bitmez tükenmezliği muazzam bir şekilde anlatmışlar. Yinede imdb puanı oldukça düşük kalmış. ırkçılık nedenli olmadığını düşünmeyi zorlaştırıyor. daha başka nasıl anlatılabilirdi.

bu tarz filmleri çok severim. ilk eklendiği gün izlemiştim. aynı günü tekrar tekrar yaşamalı filmleri seviyorsanız şans vermelisiniz. ama sadece bu gözle bakmak çok yanlış olur. filmin verdiği mesajı kör bir göz bile anlayabilir. odak noktasında abd’de yaşanan ırkçılığın yeniden artması var. filmin bazı yerlerinde george floyd ve diğer siyahi kurbanlar da anılıyor.