Suikastçı (The Assassin) 2015

Film Çin kültürüne ait, evet benim de anlamadığım çok yer oldu. Nedeni ise; sözlü anlatımın az, görsel anlatımın daha fazla olması ve kültürel eksikliğimden. Çinin komplolarını, entrikalarını ve kötü ruhunu anlatıyor arka kısımda. Ama asıl mesele suikastçinin hayatı. Karakterimiz hocasının emrine bağlı suikast gerçekleştirmekte ve bu görevi başaramamakta. Böylelikle görevi başaramadığı için iyi bir savaşçı olamadığını anlayan hocası onu uyarmakta ve o da bunun farkında, ama bir farkla, asıl erdemin acımasız bir savaşçı olmak değil, asıl erdemin, erdemlerin en güzeli merhametli bir savaşçı olmakta olduğunu anlıyor ve hocasını terk ediyor. Zaten dikkat ettiyseniz kadın kadınsal duygularını hep ortaya koydu, ayladı. Bence anlamlı ve güzel bir filmdi. Herkes ölmesini isterken, bir babayı, doğacak çocuğu için bağışlaması ve ona merhamet etmesi, büyük bir erdem. Hayata sevgiyle bakıp huzurlu yaşayın.

Hayatımda bu kadar kötü uzakdoğu filmi izlememiştim. Zaman kaybından başka bir şey degil. Kararsız arkadaşlar için tavsiye. Ilerlete ilerlete anca bitirebildim.

Uzun zamandır seyrettiğim en boş, en gereksiz, en uzatılmış sahnelere sahip. tanımlamasında yazan ne aksiyonu ne de dramı bulabildiğim bir filmdi. Belkide muhteşem manzaraları yüzünden, film değil belgesel olarak sunulsaydı daha mantıklı olurdu. Puanı konusunda biraz cömert davranılmış.

Filmi anlamak için Çin hanedanlık ilişkilerini bilmek gerekiyor sanırım. Herkes birbirine benzediğinden kim nerede ne yapıyor anlamak mümkün değil. Kimi sahnelerde aynı müziklerin kullanılması sayesinde kimi mekanlar ve kişileri ayırdedebildim. Belki de bu işin anahtarı buydu.İnanılmaz güzel sahneler var. Duvar kağıdı yap, o kadar yani. Adaylıklar ve ödüller görüntüler nedeniyle olsa gerek. Ama suikast, heyecan, aksiyon filan yok. Karar veremedim sevip sevmediğime. Bir kez daha izlemek gerek ama yapabileceğimi sanmıyorum.

Film uzun zamandır izleme listemdeydi, gerek aldığı ödüller gerek hakkında yazılan yazılar nedeniyle beklentim biraz yüksekti. Aksiyon zaten sevmeyen ve beklemeyen, kendi çapında bağımsız filmleri takip etmeye çalışan ve yeni dalga filmlere de aşina olan ve keyif alan ben, açıkçası hayli hayal kırıklığına uğradım. Zira filmin hikayesi biraz karman çorman ve bence sıradan. Sıradan bir hikaye çok güzel anlatılabilir fakat malesef minimalist yaklaşımla çekildiğini düşündüğüm dakikalar süren durum sahneleri hikayeyi güzelleştirememiş (bence). Diğer yandan karakterler çok havada, izleyene hiçbir duygu vermiyorlar, hikayeye genel yaklaşım izleyeni biraz kafa yormaya zorlamıyor, sadece kafa karışıklığı yaratıyor. Müzikler, sesler evet güzel. Doğa sahneleri güzel. Fakat örneğin dövüş sahneleri Cüneyt Arkın'lı eski türk filmlerinden hallice. Özetle, seven keyif alan olabilir elbette, fakat şahsen filmin birçok yönden başarısız olduğu düşüncesindeyim..

Merkeze karşı en büyük muhalefeti yürüten Weibo Hanedanlığı’nda generalin 10 yaşındaki kızı Yinniang, bir rahibe tarafından kaçırılır. Dövüş sanatlarında ustalaşan Yinniang, zalim ve yozlaşmış bürokratları öldürmek üzere eğitilir, eşsiz bir suikastçıya dönüşür. Bunu okuyunca insan umutlanıyor ama film öyle ağır ki filmden geriye şahane görsellik, uzun ve tek planlar, doğa sesleri kalıyor. Takip etmesi gerçekten zor.