Sydney White 2007

"Sydney White" filmi, "Pamuk Prenses" masalının modern bir uyarlaması olarak dikkat çekiyor. Hollywood'un gençlik filmlerinde sıkça rastladığımız klişeleri barındırsa da, bu filmdeki siyasi altmetin onu diğerlerinden ayırıyor. Film, Sydney White'ın Kappa kardeşliğine karşı verdiği mücadeleyi, halk ile seçkin tabaka arasındaki bir çatışmaya dönüştürüyor. Sydney, yıllardır dışlanmış ve ezilmiş öğrencilerin lideri olarak bir devrim başlatıyor.
Ancak, filmin ahlaki açıdan bazı sorunları var. Öncelikle, Rachel karakteri tüm sistemin tek kötü kişisi olarak gösteriliyor. Film, Rachel'ın ortadan kalkmasıyla sorunların çözüleceğini ima ediyor. Bu, sistemlerin tek bir kişi üzerine inşa edildiği gibi basit bir çözüm sunuyor. Oysa gerçek hayatta Rachel'lar bitmiyor ve bir kişinin yüzüne tükürmekle daha iyi bir insan olunmuyor.
Filmin bir diğer sorunu ise Sydney White'ın kampüs seçimleri öncesindeki tutumu. Sydney, kampüsteki herkese ulaşarak oy toplamaya çalışıyor. Askerden Yahudiye, eşcinselden anarşiste kadar herkese hitap ediyor. Seçkinci Kappa'nın aksine, Sydney herkesin nabzına göre şerbet veriyor. Bu durum, lobiciliğe bir övgü gibi görünüyor. Demokratlık bu mu? Sydney'in net bir söylemi veya iddiası yok. Herkesin sevgilisi olan bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Karşısında ise kötü karakter Rachel var. Sonucun ne olacağını tahmin etmek zor değil.
Film, seçkinlerle halk arasındaki eski bir tartışma alanına odaklanıyor gibi görünse de, sunduğu cevaplar tatmin edici değil. Karakterlerden ziyade tipler üzerinden ilerleyen alegorik bir gençlik komedisi sunuyor.
Sonuç olarak, "Sydney White" pazar sabahı sıkılmadan izlenebilecek bir film. Fazla derinlemesine düşünmeye gerek yok. Gerisi, izleyicinin algısına kalmış.