Zamanın Ötesinde (Predestination) 2014

homoti uzaylı kaçak yani uzaylı zekiye'nin enerji yorumuna hikmetli yorum katmak icabeder ise:
insanlar evvelce eneji korunur miktarı sabittir derdi, derken enerji+madde korunur miktarı sabittir demeye
başladı, derken madde+antimadde+enerji+antienerji korunur miktarı sabittir demeye başladı, derken ters
simetrik enerji ve ters simetrik antienerji eklenenince korunma iyice genişledi ve miktarı koca bir sıfır,
işte bu sebepten badema, bu sebeten ötürü bundan böyle: 2. dakikada istanbul geçiyor lütfen dikkat: you tu be watch?v=ImCjazUskLA ayrıca yine türkiya işte 100 KWh enerji watch?v=N1AlJ3FeROk
özet: toplam enerji tipleri ki biz ona dilan polat ifadesi gibi enerci dersek toplamda koca bir sıfırdır, enerji yok iken halden hâle rabbil alemin koca kainatı: koca bir sıfır iken halketti!
ayrıca şu yalan dünya lokalde sona ermek üzere
ve
içinde tek bir yalana izin verilmeyen ahir alem süreci eli kulağında
ahir zaman şarkıları:
muharrem ertaş yalan dünyadan usandım ve kova kova indirirler yazıya
nazan öncel: gidelim buralardan ve sokarım polikana
barış manço: ali yazar veli bozar ve yaz dostum
(not: düzeltmedir, şaşar beşer parmağa değil, işaret ettiği hikmete bakıver lütfen)

Ah, nerede o eski bayramlar!
Eğer siz de bu nostaljik duygular içindeyseniz, bu film tam size göre. :) Zamanda yolculuk yaparak geçmişe dönebilirsiniz, ancak orada bulunma sebebinizi bilseniz bile, aslında neden orada olmak zorunda olduğunuzu anlamakta zorlanacaksınız. Zamanın akışını değiştirmediğinizi fark edeceksiniz. Evet, biraz karmaşık gelebilir. Film bize şunu gösteriyor: Zaman, bir nehir gibi akar ve siz sadece etrafa su sıçratabilirsiniz, ama nehrin akış yönünü değiştiremezsiniz. Son zamanlarda aksiyon dolu sahneleriyle ve özellikle son sahnesiyle sizi birkaç saat etkisi altında bırakacak harika bir yapımla karşı karşıyasınız. Bu filmi izleyeceklere tavsiyem, kendinizi hazırlayın. Son 30 dakikada yaşayacaklarınız başınızı döndürebilir, benden söylemesi. Heyecandan mideniz bulanabilir, dikkat edin. Film, keyifli bir paradoks döngüsünü bizlere sunuyor. Elbette, paradoks içindeki bir sonu aramak mantıksız olur. Unutmayın, paradoksu anlatan filmlerde son yoktur.
İyi seyirler!
Puan: 8.1

"Tavuk mu yumurtadan çıkar, yoksa yumurta mı tavuktan?" ve "Fiyasko bombacısı ben olabilirim ya da sen olabilirsin." gibi diyaloglar, filmin bizi nasıl karmaşık bir paradoksun içine çekeceğini gösteriyor. Hikaye zaman zaman karışık olsa da, dikkatli izleyiciler için sürpriz sonu tahmin etmek mümkün. Teknik açıdan değerlendirdiğimizde, oyunculuklar ve senaryo oldukça başarılı. Ancak görsel açıdan çok fazla bir beklentiye girmemek gerekiyor. Sonuç olarak, gerçekten etkileyici bir film.

Ethan Hawke, bu yıl Boyhood filmindeki başarısını Predestination'da da sürdürüyor. Spierig Kardeşler ise Daybreakers'tan sonra bilim kurgu ve gerilim türlerinde çıtayı biraz daha yükseltmiş görünüyorlar. Bu yönetmenler, benim için daha fazla takip edilesi hale geldiler.
Filmin konusu ise oldukça ilginç bir paradoks üzerine kurulu. Hikaye, çift cinsiyetli genç bir kızın, gelecekteki kendisiyle ilişkiye girerek kendi doğumuna sebep olmasını anlatıyor. Bu durum, bir zaman döngüsü yaratıyor; genç kız, gelecekteki kendisiyle ilişkiye girip kendi doğumuna sebep oluyor ve bu döngü sürekli tekrarlanıyor. Zaman yolculuğu mümkün olsaydı, bu tür olaylar yaşanabilirdi. Ancak, filmde zaman yolculuğu yapabilen karakterlerin, kendilerine verilen görevleri yerine getirirken aynı hataları tekrarlamaları dikkat çekici. Tarihi değiştirme fırsatına sahip olan birinin, her seferinde görev dışı bir şey yaparak planları alt üst etmesi kaçınılmaz olurdu. Tarih değiştiğinde, yeni tarih bize aynı fırsatları sunmaz.
Filmin sonu oldukça tartışmaya açık. Ayrıca, film bana Minority Report ve Looper gibi yapımları hatırlattı.

Film iki bölüm üzerinde (normalde beş başlıkta inecelenir ama yazının kısa olması için böyle adlandırıyorum) incelenmeli: ilk bir saat yani climax denilen hikayedeki sorunun zirve yaptığı yere kadar ve ikinci bölüm, çözüm-final. ilk bölüm zannımca gayet başarılıydı çünkü karakter tanıtımı ve karakterimizin motivasyonu çok iyi verilmiş. Motivasyon olarak en iyi karakterlerden biri olabilir çünkü çelişmesini gerektirecek başka bir karakter yok. Karakterin istekleri ve arzuları bir çeşit iç hesaplaşma ve senarist bunu gayet güzel işlemiş. Son bölümde ise senaristin senaryoyu ne kadar vasatlaştırdığını görüyoruz. Karakterleri birbirine bağlamak için, hiç de senaryoya oturmayan olayları koymuş. final bölümünde ise yönetmenin izleyiciyi salak yerine koyduğunu görüyoruz. Yani karakterin her evriminin fotoğrafını koymadan da gayet güzel anlatılabilirdi. Son olarak, bütün bunlardan bağımsız, filmdeki çekim tekniklerinde yeni nesil çekim tekninklerinin etkilerini de başarılı bir şekilde görmekteyiz.
Not: Keşke bu filmi Christopher Nolan çekseydi.