İçimdeki Deniz (Mar adentro) 2004

-Ramon neden hep gülümsüyorsun?
-Benim gibi başkalarına bağımlı yaşıyorsan gülümsüyerek ağlamayı öğreniyorsun... Filmde özellikle burası duyguya boğdu beni
Sonunda mahkeme kararı çıkmaması ve kendisi destek almak zorunda kalıp ölmeye çalışması üzücü idi

Mükemmeldi tek kelimeyle. Ötenaziyi de geçtim direkt hayata imtihan gözüyle bakan, herhangi bir dini açıdan düşünerek yazanlar ve yazacaklar için filmin felsefesi hoş karşılanmayabilir ancak öte yandan bence felsefesi sorgulanamaz bile. intihar etmek için bile başkalarına muhtaç bir adamın, yük olmanın ağırlığıyla, haraket edemediği bir beden ve tavana bakmaya mahkum olduğu bir yatakta sıkışıp kalmasını yaşamadıkça kimse anlayamaz. böyle bir durumda yaşamı hak olarak görüp ders vermek, hayatın yaşamaya değer olduğunu anlatmak sadece daha çok acı verir sanırsam. başlarda Ramon'un Rosa'ya kızması gibi, bisikletle doğanın içinde yaptığı yolculuk sonrasında pencerenin ötesini görmek için dahi yardım dileyecek birine gelip herkesin baş edilmesi gereken zorlukları olduğunu söylemek tamamen saçmalık, yargılamak da anlamsız hâliyle. sabır ve şükür, öte dünyada kazacanağız diyebilecek arkadaşları düşünüyorum, kendimi de göz önünde bulunduruyorum, kaçımız tüm hayatımızı cidden tavana bakarak şükretmekle geçirebiliriz? bu konu ve açıklamalar uzar gider :dd sanıyorum ki Manuela aşık olduğu kızdı, Javi de oğlu. abisinin bu durumu bilip bilmediğinden emin olamadım. her açıdan, herkes için oldukça trajedik bir hikaye gerçekten. son olarak, denizi hayal ettiği sahnelerde nasıl olur da onu bu hâle getiren, yatağa mahkum eden ve ölümünü düşlettiren denizi sevebilir diyordum. ben bile parmağımı kesip dikiş atılmasına sebep olan bıçağa nefret duyuyorum hâlâ mesela D: ama sonradan fark ettim ki deniz Ramon için artık "orada ölmeliydim" dediği yer, ölümünü dilediği yere özlem duyması da belki bu yüzdendir. kesinlikle izlenmeli, iyi seyirler.

Adı pek konuşulmuyor sanırım bu Javier Bardem reisin ama usta bir oyuncu. Bu filmdeki performansı da yine olağanüstü. Filme gelirsek, güzel ve duygusal bir film. İyi seyirler.

bir kitap hayata bakış açınızı değiştirebilir sizi başka biri yapabilir ancak iki saatlik bir filmin bunu başarması imkansızdır 1950 ye kadar izlenmeye değer tüm yapımları izlemiş bir sinema aşığı olarak konuşuyorum bu film öyle bir film... benim izlediğim en etkileyici yapım... ne demek istediğimi sektörde olanlar bu işin duayeni olanlar anlayacaktır ..