Cyrano De Bergerac 1990

Bu film, herkesin beğenisine hitap etmeyen, ancak ustalıkla hazırlanmış bir yapıt. Başından sonuna kadar her diyalog, adeta bir şiir gibi işlenmiş. İki küçük çocuğun fırından çörek alıp kese kağıdına sarmalarını istemeleri bile şiirsel bir dille anlatılmış. Film, adını aldığı şairin, çocukluğundan ölümüne kadar süren bir zaman diliminde, aşık olduğu kuzenine bir türlü açılamamasını ve hatta kuzeninin sevdiği kişiyle arasını yapmasını konu alıyor.
Duygusal yoğunluğu yüksek bir film olmasa da, edebi bir eser niteliğinde olduğunu düşünüyorum. Savaş sahneleri bile büyük bir özenle hazırlanmış. Ancak, Roxane'ın savaş bölgesine bu kadar rahat bir şekilde gelmesi bana biraz mantıksız geldi. Savaş cephesine bir kadının bu kadar kolay ulaşabilmesi, filmin genel atmosferine pek uymuyor gibi.
Ana karakterimizin, burnunun büyüklüğü nedeniyle yüzündeki çirkin görüntüye takıntılı olması ve bu yüzden açılamaması, filmde etkileyici bir şekilde işlenmiş. Özellikle, "Aslan inindesin ve bizim buralardan bir laf vardır, ağza alınmaz. Asla ağza almayacaksın, bir hareketle dahi göstermeyeceksin yoksa seni dümdüz eder," şeklindeki diyalog oldukça etkileyiciydi. Filmin başındaki atışmada, "Kocaman bir burnun var!" diyen kişiye "Ee başka?" diye karşılık verip, ardından "Ben olsam şöyle derdim," diye başlayan diyalog da oldukça tatmin ediciydi.
Bu filmi sakin bir kafayla izlemenizi ve diyaloglara dikkatle odaklanmanızı öneririm.

Cyrano De Bergeracın bugüne kadar birçok sinema uyarlaması bulunmakta. Ve bu uyarlamalardan en güzeli bu filmdir. Depardieunun enfes performansını ve bu enfes filmi izlemek için daha fazla zaman kaybetmeyin.

gerard gerçekten hakkını vermiş, mekanlar, kostümler ve tempo gayet güzeldi, tabi repliklerin ağır dili zaman zaman zorluyor seyirciyi ancak unutmayalım ki bu bir tiyatro eseri, atmosfer harika, finali de kayda değer...