Sessiz Kız (An Cailín Ciúin) 2022

Herkese hitap eden bir film olmayacaktır. Son derece durgun bir film. Ama beni çok etkiledi. İlgisiz ve sevgisiz büyüyen içine kapanık bir çocuk. Başından beri çocuğun aslında sadece biraz sevgiye ve değer görmeye ihtiyaç duyduğunu o zaman ruhunun iyileşmeye başlayacağını hissettim. İnsan ailesini seçemiyor. Herkes doğduğu evle aynı karaktere sahip olamıyor. Çocuğu misafir eden aile ebeveyn olmayı gerçekten hak eden bir aile. Ama gelin görün ki onların hiç; hak etmeyenlerin ise bir sürü çocuğu var. Küçük kızın gerçek babasından nefret ettim. Kızı aşağılayışı ve ona hiç değer vermediğini çekinmeden hissettirişi çok sinir bozucuydu. Kızı gönderirken baba "istedikleri kadar misafir edebilirler" falan diyordu ama sanırım gerçek annesiydi kızın geri gelmesini isteyen. Keşke hep sevildiği evde kalabilseydi. Sondaki sahne beni çok duygulandırdı, ağladım bile. Ve o sahnede kızın aslında ihtiyacı olan şeyin babasının sevgisi olduğunu hissettim. Gerçekten buydu. Bir çocuğun doğduğu evde, onu koşulsuz sevmesini beklediği insanlar tarafından istenilmediğini hissetmesi çok travmatik bir şey olmalı. Duygusal anlamda ağır bir yük. Hem de küçücük bir çocuk için. Çok üzücü. Son sahnenin devamında ne olduğunu ya da olmuş olabileceğini çok merak ettim gerçekten ama o sahne devam etseydi ayrı bir film olurdu gibi geliyor. Keşke çocuk hep misafir gittiği ailenin evinde kalsaydı.