Perde Açılıyor (All About Eve) 1950

Ben çookk beğendimmm.. eski filmlere ayrı bi zaafım var zaten. Her şey o kadar doğal oyunculuklar o kadar güzel ki..
Netflixte kuş uçuşu diye bi dizi var hani bazı yerleri az biraz o diziyi hatırlattı bana. Özellikle "biri olmak istedim" repliği

Bir film olarak dönemi yansıtan film altında kişilerin veya brujıvaszi düşkünlüğü kullanan bir paraziti eve görürüz gariptir filmde sadec ve tiyatral anlatım hakimdir.film içinersinde bir acımasızlık hayalindeki insanları benzerliklerini ve karşılatırmalı görüyorsunuz bence yönetmen çok güzel şekilde vermiş.Farklılıklar yalan içersinde yuğurma sanatı öne çıkarma psikolojik bir bir ama bence 7.10

Eve'i tanıdıktan sonra Eyşan gözüme melek gibi görünmeye başladı.

Eve ben seni masum sanmıştım seni kıskanç karı

Bebek yüzlü alçak gönüllü Eve’nin genç yaşına rağmen Brodwayın en önemli ödüllerinden birini aldığı törende genç yıldızımız hakkında herşeyi anlatılacağı vaadiyle başlayıp 9 ay öncesine Karenin onu büyük yıldız Margoyla tanıştırıp şöhret kapısını ar alıyışını görerek başlıyoruz.Hollywoodun özellikle ilk döneminde çok sevdiği iyi yürekli, çalışkan, zeki ve saf kız resmi çiziliyor, öyleki nerdeyse melek.(tabi şeytanda bir melektir hemde baş meleklerden bunu unutmamak lazım:) Usta yönetmen Mankiewicz özellikle burda Laura, Singin’ in the Rain gibi ünlü filmlerdeki karakter derinliği sıfır olan iyi yürekli başkahramanlarımıza bir taş niteliğinde ele almış ve ayrıntılı bir karakter analizi yapmaya başlamış, iyiliğin ve saflığın altındaki çapan oğlu önüne fırsatlar çıktıkça kendini göstermeye başlıyor, öyleki her insan zirveye doğru giderken kullanılacak bir unsur, her erkek kendi çıkarı için manipüle edilip üzerine basılıp yükselicek birer merdiven Eve için. Bir yerden Broadway ve ışıltılı dünyasını eleştirirken biryerdende Hollywood bundan bin beter orası tam bir sirk demektende durmuyor yönetmenimiz. Filmin anlatımının muazzamlığı, yaptığı sistem eleştirisi, yerine gönderdiği taşlar kadar sanat yönetimide çok başarılı zaten oyuncu performansları nerdeyse kusursuz.Özellikle Bette Davisin her bakışı her kaş hareketi Margonun tüm benliğini anlamamızı sağlıyor, Marilyn Monroe’nun kısacık bir rolü var ama büyüleyici resmen kamera karşısında olmak için yaratılmış. Özellikle sonlara doğru Eve hayran olan tüm erkekler gerçekleri farketmeye başladığında hemen sevdikleri kadınlara ışık hızında dönemleri yada Eve’le fiziksel birşeyler yaşamadıkları ima edilmesi 50’lerin değer yargılarıyla bu kadar oynarken işin tadını kaçırmayalıma bağlamak mümkün.Sonlara doğru Eve sadece çıkarcı değil sevme kapasitesi olmayan bir sosyopat olduğunu görürüzki yanlış anlamaya meyal vermek için son karede Barbara Batesin iki dakikada parlattığı Phoebe’yle tanışırız ve Eve ne tek nede sonuncu, düzen böyle oldukça Eve gibiler hiç bitmez der ve sahe kararır.Son olarak Margonun sözüyle bitireyimki tüm filmin bir özeti niteliğinde’’Güzel konuşmaydı Eve, ama ben kalbini pek dert etme derim.O ödülü her zaman kalbinin olması gereken yere koyabilirsin.’’

Aslında bilinen sebep sonuç ilişkisine dayanan hikayeyi; yönetmenin usta bir sinema dilini akıllıca kullanması bildik bir hikayeyi özgün hala getiriyor.İnsan yaşamı üzerine felsefi dokunuşlra sahip senaryodaki ince mizah,yerinde durmayan kamera çalışması,yan karakter bolluğu ve zeki diyaloglar filmin ilerlemesini kolaylaştırmış.Hikaydeki karakterlerin canlandırılmasındaki başarılarıyla Bette Davis ve Anne Baxte hikayenin seyirciye geçisini kolaylastırmış.Küçük rolde karşımıza çıkan Marilyn Monroe bu kısıtlı rolüyle bile ekranda parlaması gelecekteki yıldızlıgının sinyali veriyor.